Parę miesięcy temu wspomniałam w blogu, że w moim najbliższym sąsiedztwie pojawiło się szczenię rasy labrador. Ze szczenięcia wyrósł młody psiak, no i zaczęły się kłopoty. Nie, nie, labek jest grzeczny, nie wadzi nikomu, podchodzi tylko do ogrodzenia i wpatruje się w moje psy. Simonka na widok labka daje nura pod siatką (tylko ona opanowała technikę przeczołgiwania się) i już jest po drugiej stronie, no i zaczyna się gonitwa i zabawa.
Biorę obrożę i smycz, sprowadzam uciekiniera, przepraszam sąsiadów za zamieszanie. W sumie drobiazg. Gorzej natomiast z resztą psiej bandy - widok brązowej mordki z żółtymi ślepkami przyprawia moje stadko o szaleństwo trudne do opanowania. Maxie zauważyła, że darcie mordy na Labka w dobrym tonie, więc nie gorsza od shar pei. Stado robi hałas na całą okolicę, sąsiedzi drżą i załamują ręce. Wygląda na to, że trzeba będzie postawić mur.